“BUNU BİLİYORDUM”

“İşin en hüzünlü yanı ise bir insanı kaybetmekten çok korktuğunuzda yaptıklarınızla kendi sonunuzu hazırlamanızdır. Sevginiz durdurulamaz bir öfkeye karışır, korkularınız karşınızdakini korkutur, ihtiyaçlarınızın öyle sonu gelmez ki insanlar bunları zaten karşılayamayacağını düşünür ve bir gün sizden vazgeçer. Size sadece, “Bunu biliyordum,” demek kalır. İnsan, bildiğini hayatına aktarır ve o ortamı ustalıkla yaratır. Bunları yaşadığı zaman da kendini doğrulamış olur. Kontrolcü kişiliği bir kez daha devrededir. Yaşadıkları acı bile olsa onları öngörmüş olmak kişiye kendini güvende hissettirir. Hayal kurma konforundan mahrum kalma pahasına hayal kurmaktan kaçınmış olur. Hayal kurmadığımız, umut etmediğimiz, adanmadığımız bir hayatın nasıl bir anlamı olabilir ki?”

Kaynakça: Dr. Bahar TEZCAN’ın Terapi Odasında İyileşen İlişkiler adlı kitabından alıntıdır.